https://dusseldorpmini.nl/blog/mini-roadtrip-sicilie
Op Siciliaans avontuur met de MINI Countryman
Wat voor ons oorspronkelijk een rondreis naar Madagaskar zou worden, is een roadtrip met onze MINI Countryman geworden. Niet zomaar met eigen auto naar Sicilië, maar in de bandensporen van een aantal bekende routes. National Geographic was een van onze inspiratiebronnen voor deze avontuurlijke roadtrip. Reizen in stijl: overnachten in bijzondere boutique hotels. En niet over de kilometers nadenken, maar ontdekken en genieten in een deel van Italië waar we nog niet waren geweest.
Waarom Sicilië?
De combinatie van piepkleine rotsige eilandjes, zanderige baaitjes, adembenemend blauw zeewater en de Etna. Dan heb ik het nog niet over het heerlijke eten, de prachtige cultuur en de schitterende natuur. En dan al dit moois mogen ervaren met je eigen auto!
Sicilië is het grootste eiland van de Middellandse Zee en heeft een oppervlakte van maar liefst 25.709 vierkante kilometer. Het eiland is maximaal 230 kilometer lang en 170 kilometer breed: zo groot als België ongeveer. De hoofdstad van Sicilië is Palermo (in het noordwesten). Ook Catania, Messina, Syracuse, Gela en Trapani zijn belangrijke steden. Behalve de vier internationale luchthavens zijn er nog verschillende prachtige zeehavens. De grootste havens zijn die van Trapani, Messina en Milazzo. Daarnaast vind je in Sicilië de rustieke dorpshaventjes voor de lokale visserij en schitterende moderne jachthavens.
De afstand en de reistijd
Om Sicilië met de auto te bereiken vanuit Nederland, moet je tijdens een enkele reis een afstand van ongeveer 2500 kilometer overbruggen. Ik laat jullie straks weten wat het totaal aantal kilometers is geworden.
Ons avontuur begint met een vakantiecheck bij onze MINI-dealer. Niet nodig, maar wel fijn om even te laten doen. Vervolgens komen we erachter hoeveel er eigenlijk mee kan in onze auto. Geen keuzes maken qua bagage zoals voor het vliegtuig, maar gewoon logisch inpakken in de zee van ruimte die we hebben. Dus dit keer kunnen alle fotospullen mee inclusief statief.
Dwergstaat San Marino
We rijden via Duitsland naar Zwitserland en hebben we onze eerste overnachting in San Marino. San Marino is één van de kleinste landen ter wereld. Deze dwergstaat wordt aan alle kanten omringd door Italië.
We starten dan ook maar gelijk met het rijden van een deel van de bekende route Mille Miglia met zijn 13% hellingen. Nog net voor zonsondergang genieten we vanaf het ommuurde centrum van San Marino Città van het fantastische uitzicht over de rest van het land en buurland Italië.
De grotwoningen van Sassi
De volgende dag vervolgen we onze route richting het zuiden, en delen van de Mille Miglia route ontbreken vandaag niet. Hoe zuidelijker we komen, hoe droger het wordt in het landschap. Rijdend tussen de wijngaarden door koersen we op de volgende bestemming Matera. Een stad waar we 10 jaar geleden ook zijn geweest, maar we wilden graag terug. Echter nu overnachten we in het oude gedeelte van de stad met de Sassi (grotwoningen).
Matera ligt aan de rand van een ravijn in de regio Basilicata. De stad is bekend vanwege het Sassi-gebied met grotwoningen in de Gravine di Matera. Tot voor kort waren deze grotten een plaats van extreme armoede en achteruitgang. Tegenwoordig zijn het geen grottensloppenwijken meer, maar is het een populaire toeristische bestemming geworden met hippe woningen en bedrijven.
Cultureel project én James Bond
We overnachten in Sextantio: een cultureel project van conservatief herstel van 18 grotten. Sommige zijn van uitzonderlijke grootte. Ons heerlijke ontbijt wordt geserveerd in een oude rotskerk. Het geheel bevindt zich in het oudste deel van de Sassi, de Civita, met uitzicht op de rivier de Gravina, tegenover het ruige landschap van het Murgia Park en zijn rotskerken.
‘s Morgens worden we wakker met het gehele dal in de mist. Dat is dan ook maar het moment voor mij om te verklappen dat we vandaag op de filmset zijn van de nieuwe James Bond film die in november uit gaat komen.
De volgende 2 dagen laten we de auto overigens buiten de stad staan, en gaan we te voet verder. Slenteren door de smalle straatjes, hiken in het Murgia Park en de Palombaro Lungo bezoeken. Dit is het grootste herontdekte waterreservoir in de stad Matera. Hierdoor staat deze stad inmiddels ook op de Unesco Werelderfgoedlijst.
De oversteek naar Sicilië
Na 2 nachten verlaten we het vasteland van Italië, en reizen we door naar Sicilië. We checken iedere dag de reisapp van Buitenlandse Zaken om te zien of we onze reis gewoon mogen doorzetten. Het reisadvies is geel, en we zetten koers naar het meest zuidelijke puntje van Italië. Een route via de zool van de schoen naar de punt van de Italiaanse laars om de oversteek te maken met de veerboot.
We nemen in Villa San Giovanni de boot naar Messina. De snelweg loopt met 3 banen uit bij de boot. Sicilië kan je hier al zien liggen. Het is een korte overtocht van 20 minuten. Op de boot mag je gewoon de auto uit en het deck op. Na een rustige overtocht rijden we de boot af. En jawel, daar zien we dan toch een eerste Nederlandse nummerplaat en wel van een Tesla. Elektrisch rijden naar Sicilië kan dus ook? Mijn man rijdt een Jaguar I-Pace, maar we zijn blij dat we voor de MINI Countryman gekozen hebben.
De uitdaging uitgaan met de Etna
We rijden naar de stad Taormina voor de komende 3 nachten. We overnachten aan de rand van de stad waar het uitzicht waanzinnig is. Vanuit ons balkon kijken we uit op de Etna én op de kust waarbij het eiland Isola Bella net zichtbaar is. Het stadje zelf is afgesloten voor verkeer, dus gaan we te voet verder.
Taormina heeft goed bewaard gebleven Griekse en Romeinse ruïnes, een mooie middeleeuwse wijk en kasteelruïnes, én moderne winkels en restaurants. Gelegen aan de zijkant van Monte Tauro, biedt de stad een fantastisch uitzicht op de kust en de vulkaan Etna.
Ons doel voor deze stad is duidelijk de uitdaging aangaan met de Etna. We parkeren de auto bij ons hotel en gaan te voet verder. Na de vele kilometers smaakt de wijn goed en bedenken we wat we de volgende dag gaan doen.
Wandelen en wijn proeven
Een wandelexcursie en wijnproefexcursie aan de noordzijde van de Etna is het plan. We kiezen voor de niet toeristische zijde met haar vele kraters en vruchtbare hellingen. Van de gebaande paden af wandelen we door de typische vegetatie van Etna Norte. Onze deskundige lokale gids vertelt onderweg enthousiast over de legendes, gebruiken en verhalen van Europa’s meest actieve vulkaan! Hij laat ons ook kennis maken met de vulkanische verschijnselen en de oude lavastromen.
We rijden terug via de Alcantara kloven voor een frisse duik op weg naar een wijngoed Cantine Patria: voor de lunch met niet alleen heerlijke wijnen. Ook die olijfolie is een smaaksensatie. De vruchtbare aarde die je om je heen ziet, is zwart. Tjonge, wat zo’n vulkaan werkelijk in beweging zet. Als cadeautje mogen we een glimp van de vulkaan zien op deze bewolkte dag. De rijkdom van de vruchtbare grond is te proeven in de vele lokale producten, een heerlijke combinatie met de vers gevangen vis.
Spectaculair vulkaanlandschap
We hebben de smaak te pakken. De volgende dag pakken we de auto en gaan naar de westzijde van de vulkaan. We rijden naar zo’n 1.900 meter hoogte en parkeren onze MINI Countryman hier. Het is nog steeds helder, maar dat zegt niets over hoe het uitzicht boven is. Een warme trui mee en de gondel in: deze gaat tot 2.500 meter hoogte.
Vanaf hier gaan we met een 4×4 offroad-bus naar een hoogte van 2.920 meter naar località Torre del Filosofo. Een vulkaangids wacht ons op en loopt met ons mee langs de kratermond. Het maanlandschap, de rook, de warme lavastenen, de mist en het spel met het licht maken het bijzonder hierboven.
Grote ronde om de vulkaan
We keren terug en rijden de grote ronde om de vulkaan heen. De vele olijfgaarden, wijngaarden, granaatappelbomen en pistachebomen kleuren de hellingen. Tussendoor zie je verschillende versteende lavastromen om je heen. We rijden door naar het plaatsje Bronte. Dit is het centrum van de pistachebomen.
Nergens in Italië – ook niet elders op Sicilië – groeien de pistachebomen zo goed als in het heuvelachtige landschap rondom Bronte. Je herkent een pistachenoot uit Bronte aan zijn intens groene kleur en de bijzondere zilte nasmaak (vanwege de minerale zouten in de vulkanische grond waar de pistachebomen groeien). Ze maken er dan ook werkelijk alles van: pistache-ijs, pistachemelange, pistachebrood, enz. enz.
We keren terug naar Taormina en zijn 160 km verder. De laatste dag gebruiken we voor Taormina zelf: slenteren door de straatjes en we bezoeken natuurlijk ook het amfitheater. We ontdekken nog een nieuwe hotspot in het centrum, die niet alleen voor het oog een lust is maar ook voor de smaakpapillen. Net 2 maanden open, midden in de Covid-19 tijd (zie www.circetaormina.com).
Boutique hotel in Syracuse
Het volgende avontuur wacht op ons en dat is de rit de volgende dag naar Syracuse. We mogen daar onze MINI Countryman voor de deur van ons leuke boutique hotel parkeren en vervolgens ook laten staan. Wat een luxe. We checken in: we hebben een prachtige kamer met een vide, waarbij aan ieder designdetail is gedacht. Het restaurant is een ware food experience. In ons hotel is aandacht besteed aan elk detail: van interieurontwerp tot de verschillende decoraties van de kamer, van het rooftop terras met jacuzzi tot persoonlijk geserveerd ontbijt.
Lokale specialiteiten en Grieks theater
Syracuse mag je niet missen tijdens een roadtrip op Sicilië. Hier vind je een groot archeologisch park met opgravingen uit de Griekse en Romeinse tijd, dat zeker een bezoek waard is. Maar waar Syracuse echt populair om is geworden, is te danken aan Ortigia: het oude centrum van Syracuse dat op een klein eilandje is gelegen.
Ons hotel bevindt zich op loopafstand van Ortigia. Dit deel van de stad staat bekend om de smalle straatjes, de haven met de kleurrijke bootjes en de vissers. Een betere plek dan de vismarkt kan ik niet bedenken om de lokale smaken te proeven. De markt is dan ook onze locatie voor de lunch. Taglieri platters – een plank met hierop lokale specialiteiten – is onze keus met een bijbehorende Siciliaanse wijn.
De volgende dag gaan we ook weer te voet naar het archeologische park, waar een Grieks theater staat te pronken met plek voor ongeveer 20 mensen. Ook hier is het rustig. Aansluitend bezoeken we de catacomben, die hier na Rome indrukwekkend groot zijn.
Op naar de prachtige kust
Ons avontuur gaat verder. De volgende dag rijden we naar Marzamemi. Een authentiek, klein kustplaatsje in het zuidoosten van Sicilië. Het heeft een oud ‘centro storico’ dat grotendeels dateert uit de tijd dat prins Nicolaci Villadorata het hier – halverwege de achttiende eeuw – voor het zeggen had. Het is gesitueerd rond het pittoreske Piazza Regina Margherita. Helaas zijn de tonijnfabrieken van weleer niet meer in gebruik, maar de sfeer en de blikken zijn er nog.
We zetten onze koers door in de richting van Agrigento. Onderweg lunchen we in Scicli. Eigenlijk wilden we de route door een bergpas rijden naar Modica. Toen het water als een rivier de berg af kwam, hebben we ons echter onderweg bedacht! Ja, de auto staat wat hoger op de banden, poten maar dat avontuur zoeken we toch liever niet op.
In het hart van de Vallei van de Tempels
We kruisen onderweg vele plantages met citroenbomen, olijfgaarden en amandelplantages richting Agrigento. Hier hebben we wederom een unieke accommodatie: in het hart van de Vallei van de Tempels, tegenover de Tempel van Concordia (op slechts 200 meter afstand), op een van de meest buitengewone archeologische vindplaatsen ter wereld!
In 1997 is Agrigento toegevoegd aan de Unesco Werelderfgoedlijst, vanwege de indrukwekkende Dorische tempels, waarvan één zelfs volledig intact is vandaag de dag. Ook het archeologische museum is meer dan de moeite waard om te bezoeken.
Via een privé gate lopen we vanuit ons hotel naar de tempels, en je raadt het al: niemand. We hebben het hele terrein voor ons alleen. Wow, jongens ga op reis om dit soort unieke momenten te kunnen beleven. Het kan gewoon. Exclusief een van de hoogtepunten van Sicilië zo ervaren gaan we nooit meer meemaken.
We kijken uit over de stad en wanen ons even in een andere tijd. We volgen het pad door de vallei en dwalen tussen de 1300 hectare land waar alleen eeuwenoude amandel- en olijfbomen groeien; de natuurlijke bewakers van de overblijfselen van het oude Griekse Akragas.
Turkse trappen
Onder de indruk van de oudheid rijden we de volgende dag naar de Scala dei Turchi (‘de Turkse trappen’). Dit is een witte kalkstenen klif aan de kust in Zuid-Sicilië. Deze klif is door wind en regen zodanig uitgesleten dat er trappen zijn ontstaan. De kustlijn staat bekend om de heldere zee en de dramatische kliffen. Op 20 minuten rijden afstand – vlakbij Agrigento – ligt het plaatsje Realmonte.
Deze naam heeft het gekregen, omdat het verhaal gaat dat de Turken vroeger hier hebben aangelegd met hun schepen, en via de trappen naar boven zijn gekomen om de bewoners aan te vallen. Je kunt de Turkse trappen bezichtigen vanaf uitzichtpunten langs de weg en bovenop de rots. Ook kan je er via het strand naartoe lopen. Via de trappen afdalen gaat helaas niet meer.
Bergpassen en het gele goud
We rijden door naar Caltabolletta, bekend om de beste olijfolie. De olijfgaarden rijken tot aan de horizon, en de vele krekels vragen om aandacht met hun harde getjirp. Ook hier weer rijden we een bergpas omhoog, die eruitziet alsof het eerder die dag een rivier is geweest.
Caltabellotta (6.000 inwoners) is te bereiken via Sciacca. Hier ga je 19 km omhoog. Het stadje is gelegen op 850 m hoogte, en is een panoramische plaats tegen de helling van de vreemd gevormde Monte Caltabellotta (950 m). Een prachtige rit, en het stadje zelf is alle reden om hier ook weer de auto net buiten het centrum te parkeren.
Met steile weggetjes die zo smal zijn dat je je spiegels in moet klappen om er te kunnen rijden: dat doen we maar niet. Te voet lopen we steile straatjes omhoog voor een bijzonder lunchlocatie. We starten met een olijfolieproeverij. Mmmm, ik begrijp waarom de Etna hier ook zijn smaken laat ontstaan. Daar waar normaal het seizoen bepaald wordt door de olijven en het druk is in dit gebied, zie je nu de voorbereidingen voor de oogst en kan je het gele goud van het jaar ervoor natuurlijk proeven. We bezoeken diverse olijvenperslocaties op onze route terug naar Agrigento voor een zonsondergang bij de tempels. Ook nu zijn we er met slechts een handje vol toeristen.
Haarspeldbochten en steile bergen
De volgende dag vervolgen we onze route via de stad Polizzi Generosa naar Cefalù.
Deze route is geïnspireerd op de National Geographic reis die we ook aanbieden en leidt je door het hart van Sicilië. De bewolking hangt tegen de bergen aan en dat geeft een prachtig uitzicht. We draaien de haarspeldbochten op de berg op.. Een beroemde inwoner van Polizzi Generosa is Domenico Dolce, een van de twee oprichters van het Italiaanse modehuis Dolce & Gabbana. De tijd lijkt hier te hebben stil gestaan.
Slenteren door het ‘centro storico’
We zetten onze route voort richting Cefalù. We parkeren onze auto bij het Centraal Station en gaan wandelend verder. In bijna bij alle stadjes is het oude ‘centro storico’ afgesloten voor verkeer.
Het Siciliaanse Cefalù was het decor voor verschillende scènes in de film Cinema Paradiso. We hebben bewust het drukke Palermo overgeslagen en wel voor dit Unesco-stadje aan zee gekozen.
De gezellige sfeer, de schitterende stranden in de nabijheid van het historische centrum, dwalend door de smalle straatjes, bedekt met authentieke straatsteentjes, slenteren we langs de vele kerkjes, een oud badhuis en pittoreske huisjes. We lunchen in stijl in Cefalù.
Prachtige route door ruig Sicilië
Via de MINI-app sturen we het adres van onze volgende accommodatie naar de auto. De navigatie geeft aan dat we een stuk van de route terug moeten rijden om daar te komen. We negeren de navigatie en kiezen onze eigen route.
We rijden de kustweg omhoog richting Messina. De navigatie pakt de route op en leidt ons de bergen in.
Een prachtige route opnieuw door ruig Sicilië. Ook hier de vele olijfgaarden, druiven en vijgen. Op weg naar de vruchtbare helling van de Etna waar we onze laatste accommodatie hebben.
De wegen hier gaan weer omhoog, het wegdek wordt slechter en de hellingen steiler. We checken de navigatie en die leidt ons toch echt naar het eindpunt. Vol vertrouwen op de route volgen we onze weg. In het dorpje San Pietro Patti volgen we de navigatie en wordt de weg anders. Links de berg en rechts een opstaand muurtje. Ik kijk naar rechts en we hebben een prachtig uitzicht op het dorpje. Echter uitstappen voor een foto kon echt niet, dus raampje open en dit moment meenemen.
Steken, passen en meten
Rijdend in de 1ste versnelling vervolgen we onze weg. De haarspeldbocht is niet in 1 keer te nemen, dus met steken komen we verder. Gaten, takken en prut op de weg maken van deze route een spannend avontuur. We realiseren ons dat we met dezelfde auto ook nog weer 2.500 km terug moeten rijden. Pfff waar gaat dit heen en hoe slecht wordt het nog? Blijft het asfalt of wordt het gravel? Wat te doen bij een tegenligger, achterwaarts de berg af? De weggebruikers houden zich over het algemeen niet geheel aan de regels. Niet denken maar rijden. Langzaam klimmen we omhoog.
Geen huizen meer, geen bomen meer maar de eerste windmolens komen in zicht. We zoomen in op de navigatie om te zien waar dit naartoe gaat. Het lijkt alsof we op een grotere weg komen.
Ogen en oren open
We hebben ons MINI-dakje open om alle geluiden mee te pakken: het slimme advies van een local. We houden onze oren en ogen open, want de wegen zijn te smal om elkaar te passeren. Ik hoor bellen rinkelen, komen we dan toch weer in bewoonbaar gebied?
De weg lijkt iets beter en iets breder ook. We zien de Etna in de verte roken. We komen in de buurt van onze bestemming. Weer kronkelend naar beneden vervolgen we onze route. Het laatste stukje vindt de navigatie niet leuk en we toetsen de locatie in onze telefoon en rijden verder.
Rijdend tussen de wijnranken, realiserend waar we vandaan komen, draaien we opgelucht de toegangsweg op naar Villa Neri, het familiehuis waar we gaan overnachten. Yes. We hebben het gered en alles is nog heel.
Luxe designhotel
Het familiehuis is een ‘Traveller Made’ accommodatie, dat privébezit is. Het is een luxe designhotel tussen de Etna en de Siciliaanse kust. De aantrekkingskracht van Villa Neri is echter allesbehalve rustiek, met elke centimeter zorgvuldig ontworpen om hedendaags comfort te combineren met authentieke Siciliaanse gastvrijheid.
We sluiten Sicilië af met wandelen, wijnproeven en genieten. De rijke smaken van de wijn versterken ons gevoel van reizen in deze tijd. Iedereen is trots op de Etna met al haar onvoorspelbaarheid. Daar waar er voorheen niet samengewerkt werd, wordt nu gekeken naar samenwerkingsverbanden. Ook voor de wijnen en de olijfolie. Na het bewonderen van foto’s van beroemde fotografen die ons voor zijn gegaan, wandelen we terug na een wijnproeverij met heerlijke wijn in onze rugzak.
Eigen wijngaard, olijfgaard en wildpark
Na 2 overnachtingen kijken we nog steeds iedere dag op de app van Buitenlandse Zaken of we kunnen blijven en hoe de actuele reissituatie is. Het is reizen op het randje met alle steeds veranderende reisadviezen. Dit keer is er echter ook noodweer op komst vanuit Griekenland.
Met de wind in de rug rijden we richting de veerboot, en vervolgen we onze route tot net boven Rome. In het prachtige Umbrië – waar we ook eerder zijn geweest met onze eigen auto – hebben we gekozen voor een prachtige accommodatie met eigen wijngaard, olijfgaard en wildpark. Alleen de oprijlaan al: handig zo’n open dakje in je MINI, dan kan ik jullie mee laten genieten met de beelden.
Net voor zonsondergang genieten we van een glas lokale wijn en kijken we terug op een waanzinnig avontuur met onze MINI Countryman. Het was bijzonder in alle opzichten, in deze tijd, met eigen auto, zonder gedoe, van de gebaande paden af en ultiem genieten van de prachtige accommodaties, het heerlijke eten en het warme welkom. Overal zijn we zo ongeveer de enige toeristen dus we voelen ons vip-reizigers!
De laatste etappe
De volgende dag koersen we via het noorden van Italië richting Zwitserland, en rijden hier over de St Gotthardpas. Op het moment dat ik dit schrijf, is de pas afgesloten voor verkeer in verband met de sneeuw. De week ervoor reden we hier nog met dak open, zonnebril op en muziek aan. Met kaaskraampjes aan de kant van de weg en rinkelende koeienbellen dit keer.
We overnachten in zo’n kneuterig hotelletje met geraniums op het balkon. Na een typisch Zwitsers ontbijt koersen we voor de laatste 800 km via Duitsland naar huis.
Wat een roadtrip
Deze roadtrip was anders dan anders omdat het voelt als reizen op het randje van wat kan, en als VIP bij alles wat we gingen bekijken. Dat gaan we nooit meer zo meemaken. Wat een fantastisch avontuur om met onze MINI Countryman te doen.
Gelukkig kunnen we thuis nog nagenieten van de lokale smaken die we gekocht hebben. We waren extra blij met die handige klep onder de bagageruimte: echt super functioneel.
We hebben in 14 dagen tijd 5700 onvergetelijke kilometers afgelegd. Wanneer gaan we weer?
Wil je deze reis graag zelf ervaren? Kijk op www.avilareizen.nl.